Ik ben binnen gekomen in de opleiding als een onbewust ongelukkig meisje. Ik was een “emotioneel wrak” omdat ik de verkeerde emoties op de verkeerde momenten er uit kwamen. Want emoties tonen was voor mij een teken van zwakte. Iemand die veel te veel op zich nam en verdronk in het werk en de druk. Want ge zijt alleen goed bezig in het leven als ge goed presteert. Maar is dat wel zo? Of is goed bezig zijn net wanneer ge uzelf goed/gelukkig voelt?

De afgelopen weken heb ik het inzicht gekregen dat er niemand anders aan mijn geluk kan werken dan ikzelf. En dat is niet altijd door omhoog te gaan maar soms ook door stil te staan of een stapje terug te gaan. Door te leven in die constante druk, thuis en op het werk, merkte ik dat ik niet meer kon genieten. Dus ik ben op zoek gegaan naar een manier om stress kwijt te geraken. Momenteel is dit de gym geworden voor mij. De gym als actieve uitlaatklep en een wandeling of een boek als een echt rustmoment.

Door terug rust te ervaren ben ik het belang van de rust ook gaan inzien. En vooral gaan beseffen wat een ander persoon dit van me kan maken. Dat merk ik zelf maar ook de familie rond me: “terug een aangenaam persoon om mee aan tafel te zitten”.

Mezelf af en toe op de eerste plaats zetten, MIJN rust en MIJN geluk. MIJN leven en MIJN toekomst. Genieten is op zondag samen eten, met een fles wijn en in het moment te zitten. Niet nadenken over straks of morgen, maar over het nu en het gezelschap.